Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ)

Η ενεργητικότητα και η αυξημένη κινητική δραστηριότητα αποτελούν φυσιολογικά χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των παιδιών, ιδιαίτερα κατά την προσχολική ηλικία. Στην προσπάθεια τους να εξερευνήσουν το περιβάλλον και να ανταποκριθούν στην πλειάδα των ερεθισμάτων που δέχονται, συχνά τα παιδιά μεταπηδούν από τη μια δραστηριότητα στην άλλη, είναι ζωηρά και συμπεριφέρονται με παρορμητικότητα και ανυπομονησία.
Ορισμένα παιδιά όμως παρουσιάζουν ενεργητικότητα και κινητική δραστηριότητα σε υπερβολικό βαθμό, σε σχέση με τα άλλα παιδιά της ίδιας χρονολογικής ηλικίας. Η ικανότητα αυτών των παιδιών να διατηρούν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στη δραστηριότητα με την οποία ασχολούνται και να φέρουν σε πέρας τα καθήκοντα τα οποία τους ανατίθενται είναι εξαιρετικά μειωμένη. Επιπλέον η παρορμητική τους συμπεριφορά αποκλίνει σημαντικά σε ένταση και συχνότητα από παρόμοιες μορφές συμπεριφοράς των συνομήλικων τους. Πολλές φορές παρουσιάζουν αντιδραστική συμπεριφορά και έλλειψη συνεργατικής διάθεσης. Συνολικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτά τα παιδιά, αν και φαίνεται να έχουν φυσιολογική νοημοσύνη, δυσκολεύονται εξαιρετικά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος και να συμπεριληφθούν με τρόπο ανάλογο του αναπτυξιακού τους επιπέδου.
Με το πέρασμα του χρόνου, καθώς οι απαιτήσεις του περιβάλλοντος αυξάνουν σε αριθμό και πολυπλοκότητα, τα παιδιά αυτά ενδέχεται να αντιμετωπισουν σοβαρές δυσκολίες στους τομείς της σχολικής, κοινωνικής και συναισθηματικής τους προσαρμογής. Η αδυναμία τους να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στις απαιτήσεις γονέων και δασκάλων για έλεγχο της συμπεριφοράς τους με βάση προκαθορισμένους κανόνες, φαίνεται συχνά ανεξήγητη η ερμηνεύεται ως ένδειξη τεμπελιάς, αντιδραστικότητας ή κακής διαπαιδαγώγησης. Αυτού του είδους οι ερμηνείες συχνά οδηγούν γονείς και δάσκαλους σε συνεχείς επιπλήξεις και τιμωρίες σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις ανεπιθύμητες μορφές συμπεριφοράς του παιδιού. Οι χειρισμοί αυτοί τις περισσότερες φορές επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση και οδηγούν σε αδιέξοδο τους ενήλικες που ασχολούνται με αυτά τα παιδιά. Σε πολλές περιπτώσεις, μετά την παρότρυνση του σχολείου, ορισμένοι γονείς ενδέχεται να απευθυνθούν σε εμάς.
Όλα τα προαναφερόμενα και σύμφωνα με την επιστημονική ορολογία η οποία μελετάτε πάνω από εκατό χρόνια, η διάγνωση είναι η «Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας» (ΔΕΠ-Υ).
Η ΔΕΠ-Υ είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή , οργανικής αιτιολογίας , η οποία ασκεί αρνητική επίδραση σε πολλούς τομείς λειτουργικότητας του παιδιού και προκαλεί σοβαρές και επίμονες δυσκολίες τόσο στο ίδιο το παιδί όσο και στο οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.